odszkodowanie i zadoscuczynienie e1660240729727
Jako adwokat zajmujący się sprawami o odszkodowanie i zadoscuczynienie, często jestem pytany o różnice pomiędzy tymi dwoma pojęciami.
Odszkodowanie jest świadczeniem, które należy się poszkodowanemu z tytułu wyrządzonej mu szkody. Odpowiedzialnym za naprawie szkody może być osoba fizyczna lub też podmiot (osoba prawna), jeżeli z mocy prawa, czy też na podstawie stosownej umowy, odpowiada za szkody wyrządzone przez tę osobę. Przykładem może w tej sytuacji być odpowiedzialność zakładu ubezpieczeń za szkodę wyrządzona na sutek wypadku samochodowego lub kolizji drogowej przez ubezpieczonego sprawcę.
Art. 445 § 1. k.c. W wypadkach przewidzianych w artykule poprzedzającym sąd może przyznać poszkodowanemu odpowiednią sumę tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę.
Najprościej rzecz ujmując, zadośćuczynienie jest to świadczenie mające zrekompensować szkodę niemajątkową, w postaci np. cierpień psychicznych o charakterze wewnętrznym, z tytułu zespół stresu pourazowego, pogorszenia jakości życia, czy widoków na przyszłość. Zadośćuczynienie ma za zadanie złagodzić negatywne przeżycia, takie jak ból czy cierpienie.
Zadośćuczynienia od sprawcy wypadku lub tez osoby odpowiedzialnej (np. ubezpieczyciela) możemy żądać tylko, jeżeli przed śmiercią poszkodowanego roszczenie zostało uznane przez osobę, czy też podmiot odpowiedzialny lub tez sprawa została skierowana do sądu jeszcze za życia poszkodowanego.
Upraszczając, prawo do zadośćuczynienia można sprzedać, jeżeli np. firma ubezpieczeniowa jeszcze przed śmiercią poszkodowanego przyznała konkretną kwotę tytułem zadośćuczynienia lub też sprawę skierowano do sądu za życia poszkodowanego.
List ta nie jest zamknięta. Przy ustalaniu wysokości zadośćuczynienia należy brak pod uwagę dana sytuację i konkretne okoliczności oraz jaki mają one wpływ na stopień cierpień u osoby poszkodowanej.
INNE ARTYKUŁY